Istnieją trzy główne klasy konsystencji betonu: S1, S2 i S3. Stawki S1 są stosowane do prostych stóp fundamentowych, płyt wylewanych na miejscu, taczek i krawężników. Te klasy są również znane jako półsuche i suche. Klasy S2 i S3 są używane do fundamentów wypełniających wykopy, taczek i innych zastosowań, które wymagają “wilgotnej mieszanki” lub “mokrego” betonu.
Badanie penetracji stożka
Badanie penetracji stożka jest metodą pozwalającą na określenie klas urabialności i konsystencji świeżo wymieszanego betonu. Do tego badania włączono 18 próbek w trzech grupach składających się z pokruszonego dolomitu, okrągłego żwiru i bazaltu. Każda próbka była testowana dla sześciu różnych klas konsystencji. Badania penetracji stożkowej przeprowadzono przy kącie wierzchołkowym 30 stopni i masie czterech kilogramów. Wyniki interpretowano jako D.V (cm3/kg) i sb w stanie równowagi.
W niniejszej pracy wykorzystano komercyjny program do obliczeń metodą elementów skończonych o nazwie ABAQUS. Program ten może obsługiwać nieliniowość geometryczną i symulować duże poślizgi na styku penetrometr-gleba. Przyjęto, że penetrometr jest sztywny, natomiast grunt opisany jest modelem sprężysto-perfekcyjno-plastycznym. Symulacje prowadzone są od powierzchni gruntu do stanu ustalonego i porównywane z korelacjami empirycznymi.
Sprzęt do przeprowadzenia CPT składa się z podnośnika hydraulicznego i systemu reakcyjnego. Dodatkowo do zbiornika CPT dołączony jest zakotwiczony świder. Nośność osiowa sprzętu badawczego waha się od 100 do 200 kN. Niektóre zbiorniki CPT mają nośność od 20 do 50 kN. Głębokość, na jaką może zagłębić się stożek, zależy od litologii gruntu.
S1
Klasa osiadania odnosi się do konsystencji betonu. Generalnie betony S1 nadają się na krawężniki i podbudowę rurociągów, czasem nazywane są “półsuchymi”. Betony S2 są bardziej odpowiednie do fundamentów wypełniających wykopy, taczki i proste stopy fundamentowe. Betony S3 są bardziej odpowiednie do fundamentów, które mają bardzo małą zawartość wody i są często nazywane “mokrą mieszanką”.
Klasę osadu mierzy się za pomocą testu osadu, procedury przedstawionej w BS EN 12350-2. Wykorzystując próbkę punktową pobraną z początkowego rozładunku ciężarówki z betonem towarowym, dostawcy będą dążyć do dostarczenia betonu o określonej wartości. Dopuszczalne są jednak odchylenia. Wartość ta jest maksymalnym dopuszczalnym odchyleniem. Więcej informacji na temat klasy osadu znajduje się w poniższej tabeli.
Urabialność i konsystencja betonu są ze sobą ściśle powiązane. Wysoki wskaźnik slump wskazuje na bardziej płynną mieszankę. Można go jednak odczytywać również jako miarę konsystencji. Europejska Norma dotycząca betonu wprowadziła w 2003 roku nowy system klas. Obecnie istnieje pięć klas betonu, a każda z nich ma zakres wartości wskaźnika osiadania. Zakres S1 zależy od rodzaju betonu i jego zastosowania. Możesz określić, jakiej klasy spadku potrzebuje Twój beton, stosując test wytrzymałości na ściskanie.
Wyniki próby szczelności służą do określenia konsystencji betonu. Poślizg jest bezpośrednio związany z urabialnością. Kiedy beton jest dostarczany na miejsce, próg wskazuje ilość wilgoci, jaką ma. Im bardziej mokra jest mieszanka, tym mniejsza jest jej urabialność. To samo dotyczy betonu suchego i o wysokiej zawartości wody. Dlatego ważne jest, aby określić ilość wody użytej w mieszance betonowej. Kiedy już wiesz ile wody potrzebujesz, możesz dostosować stosunek cementu do wody.
S5
Klasa konsystencji S5 betonu odnosi się do jego zdolności do wytrzymania szerokiego zakresu obciążeń i temperatur. Gęstość, wytrzymałość na ściskanie i urabialność zależą od proporcji kruszyw, cementu i wody. Klasy te odzwierciedlają również właściwości mieszanki. Ponadto, klasa konsystencji S5 betonu jest bardzo odpowiednia do stosowania w zastosowaniach konstrukcyjnych. Klasy te pomagają również w projektowaniu wyrobów betonowych.
Klasy konsystencji S1 i S2 betonu są najczęściej stosowane w przypadku krawężników, podsypki pod rurociągi oraz prostych stóp fundamentowych. Ponadto betony S3 i S4 są zwykle stosowane do fundamentów wypełniających wykopy. Klasa konsystencji betonu S5 ma specyficzne wymagania dotyczące jej stosowania. Wymagania te powinny być dokładnie sprawdzone przez technologa betonu przed określeniem mieszanki betonowej. Dzięki zrozumieniu klasy konsystencji S5 można stworzyć bardziej spójny produkt i zaoszczędzić pieniądze w dłuższej perspektywie.
Klasa konsystencji S1 betonu jest najczęściej stosowana w przypadku krawężników, podsypki pod rury i taczek. S2 jest również znany jako “wilgotna mieszanka”, a S3 jest używany do wypełniania rowów, fundamentów i płyt. S5 to najbardziej odpowiednia klasa konsystencji do pompowania betonu. Kiedy już znasz klasy konsystencji S1 i S2, czas rozpocząć mieszanie betonu i formowanie konstrukcji!
S5 wymaga pomocy technologa betonu
Ponieważ branża budowlana staje się coraz bardziej złożona, więcej projektów wymaga usług technologa betonu, aby zapewnić najwyższą jakość gotowych prac. Technicy betonu muszą być przeszkoleni w zakresie procedur kontroli jakości i powinni wiedzieć, jak dostrzec problemy w betonie przed jego użyciem. W rezultacie, technicy betonu powinni posiadać wiedzę na temat procedur kontroli jakości i być gotowi do ścisłej współpracy z wykonawcami i projektantami, aby zapewnić, że proces budowy przebiega tak gładko, jak to możliwe.
W zależności od rodzaju projektu, technicy betonu mogą pracować jako część zespołu z innymi specjalistami budowlanymi, w tym murarzami i wykończeniowcami betonu. Mogą również pracować w laboratoriach i fabrykach. Praca w tych miejscach często wiąże się z hałasem, pyłem i niewygodnymi pozycjami. Niektóre prace w tej dziedzinie wymagają podróży. Podczas gdy większość miejsc pracy jest lokalna, niektórzy technicy betonu są również zobowiązani do podróży w całym stanie. Oprócz tych obowiązków, od techników betonu można również oczekiwać prowadzenia badań i analiz materiałów używanych w betonowych projektach budowlanych.
Wpływ temperatury na urabialność
Zmiana temperatury może znacząco wpłynąć na wytrzymałość i urabialność betonu. Beton jest materiałem plastycznym składającym się z cementu i wody, a zmienne temperatury mogą wpływać na jego wygląd. Ponadto różne temperatury powodują, że podczas procesu wiązania cement i woda oddają ciepło i uwalniają wodę. Dlatego czas utwardzania i temperatura muszą być kontrolowane podczas wykonywania betonu, ponieważ mogą mieć wpływ na jego wytrzymałość i urabialność. Oto kilka wskazówek, które pomogą Ci kontrolować temperaturę betonu.
Wartość skurczu jest miarą tego, ile betonu można urobić w określonym czasie. Utrata wartości skurczu zmienia się w czasie i jest prawie liniowo związana z temperaturą. Oprócz temperatury, zawartość cementu zmniejsza ilość wody potrzebnej do wykonania betonu, co również zmniejsza jego urabialność. Wynikająca z tego utrata urabialności to znak, że Twój beton nie jest gotowy do użycia. Ważne jest, aby odpowiednio dostosować proporcje mieszanki betonowej, aby zapewnić, że nowy beton będzie gotowy do użycia w rozsądnym czasie.
Wpływ temperatury na urabialność betonu jest najbardziej widoczny we wczesnych fazach mieszanki. Wytrzymałość na ściskanie kostki maleje wraz ze wzrostem temperatury, a wytrzymałość na rozciąganie przy rozłupywaniu rośnie z czasem. Znaczne obniżenie urabialności następuje w temperaturze około trzydziestu stopni. W tym czasie w mieszance częściej pojawiają się pęknięcia i inne wady. Może być konieczne dostosowanie temperatury, aby uniknąć tych problemów.
Podobne tematy
- Jaka jest różnica między betonem B20 a B30?
- Jakie proporcje szkła wodnego dać do betonu?
- Jak szkło wodne wpływa na beton
Ojciec dójki dzieci i szczęśliwy mąż. Od lat buduje i inwestuje na rynku nieruchomości. Posiadam ogromną wiedzę na temat budowy i inwestycji w nieruchomości. Zapraszam do przeczytania moich artykułów.